بررسی تاثیر افزودن مقادیر مختلف نانوذرات هیدروکسی آپاتیت بر خواص مکانیکی فیشورسیلنت و رمینرالیزاسیون مینای دندان دائمی

سابقه و هدف: علت اصلی شکست در کاربرد فیشورسیلنت از دست رفتن باند آن به دندان و ایجاد پوسیدگی‌های ثانویه است. نانوذرات هیدروکسی آپاتیت دارای خواص بیولوژیک مطلوبی هستند که با افزودن آنها به مواد ترمیمی می‌توان از این ویژگی‌ها بهره جست. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر افزودن مقادیر مختلف نانوذرات هیدروکسی آپاتیت (0 درصد (کنترل)، 1، 3، 5، 10، 15 درصد) بر خواص مکانیکی چون استحکام باند میکروبرشی و خواص فیزیکی مانند درجه تبدیل عمق کیور و بررسی رمینرالیزاسیون مینای دندان صورت پذیرفت. مواد و روشها: در مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر درصدهای وزنی مختلف شامل 0 درصد(کنترل)، 1، 3، 5، 10 و 15 درصد از نانوذرات هیدروکسی آپاتیت با ابعاد 50 نانومتر به صورت جداگانه به فیشورسیلنت اضافه شدند. سپس آزمون درجه تبدیل توسط دستگاه Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) و عمق کیور مطابق با استاندارد ISO 4049 بر روی نمونه‌های آماده شده انجام گرفت. برای انجام آزمون استحکام باند میکروبرشی از 35 دندان پره مولر سالم و فاقد پوسیدگی استفاده شد. از دستگاه سنجش خواص مواد (Zwick) جهت انجام آزمون استفاده گردید. رمینرالیزاسیون مینای دندان‌های دائمی توسط میکروسکوپ الکترونی Scanning Electron Microscopy (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات خام بدست آمده توسط آزمون‌های توزیع نرمال (کلموگراف اسمیرنوف) و آنالیز واریانس یکطرفه و Post Hoc Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهند در استحکام باند میکروبرشی و درجه تبدیل در غلظت‌های مختلف فیشورسیلنت حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت اختلاف معناداری وجود ندارد (05/0P>). بین میانگین استحکام میکروبرشی و درجه تبدیل گروه فیشورسیلنت تجاری 3M با فیشورسیلنت معمولی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت(05/0P>). عمق کیور در غلظت‌های10 (0P=) و 15 درصد (0P=) نسبت به گروه‌های قبلی کاهش یافت که از لحاظ آماری معنادار بود (05/0Pنتیجه‌گیری: فیشورسیلنت حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت می‌تواند با تاثیر بر ایجاد رمینرالیزاسیون در سطح مینای دندان باعث کاهش میکرولیکیج و جلوگیری از ایجاد پوسیدگی‌های ثانویه شود در حالیکه خواص مکانیکی کاهش نمی‌یابد.